De straten haast helemaal leeg.
Vele winkels dicht of ‘weinig bevolkt’.
De kerstversiering afgesloten achter wit-rode linten.

Triestig allemaal.
Donkere tijd voor kwetsbare mensen alleen,
voor alle getroffen maatschappelijke actoren en zelfstandigen,
voor ons allen.
En niemand kan dit gauw oplossen.
En niemand weet zeker wat de toekomst wordt.
‘It’s a cold and it’s a broken advent’ in 2020.

Wat nog mogelijk is, is niet niks.
Zelf staande blijven in het onverbiddelijke nu.
Blij met de kleine dingen zoals: meer vogels op de verlaten kade.
Juist nu kunnen we nieuwe, innerlijke kracht vinden.

Aandacht en zorg voor mensen die alleen zijn en/of kwetsbaar.
Juist nu is liefde zo kostbaar.

Zelf solidair zijn en een sociale politiek steunen.
Juist nu zijn sociaal-politieke correcties nodig.

Het zal een stillere en meer onthechte advent zijn.
Juist nu kan onze verbindingskracht doen
wat de vier adventskaarsen doen in onze huiskamer.
Met onze kleine vlam
toch elkaars donker en koude breken.

Ik heb alvast extra dikke adventskaarsen gekocht dit jaar.

Jean-Paul Vermassen